کد مطلب:301570 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:145
در کوفه
در روز ورود به كوفه با تمام ناراحتی ها و سختیهائی كه تحمل كرده بود صدای خود را به گریه بلند كرده و گفت: ای مردم كوفه، بدا به بحال شما، چرا حسین را تنها گذاشته و او را كشتید، اموال او را به غارت برده و وارث دارائی او شدید، زنان و همسرانش را به اسارت برده و او را خوار و ذلیل ساختید، نابود و سركوب شوید وای بر شما، آیا می دانید چه نكبتی شما را فراگرفته است و چه بار سنگین گناهی را بر دوش می كشید و چه خونهائی را ریختید و بر چه خانواده بزرگواری مصیبت وارد كردید، كدام كودكانی را به اسارت برده و چه اموالی را غارت كردید؟ شما بهترین مردان بعد از پیامبر را كشتید، رحم و عطوفت از دلهایتان دور گشته است، آگاه باشید كه حزب خداوند رستگاران، و حزب شیطان زیانكارانند.
آنگاه این اشعار را سرود:
قتلتم اخی صبرا فویل لامكم
ستجزون نارا حرها یتوقد
یعنی: شما برادرم را با شكنجه و ازار كشتید وای بر مادرتان، ب زودی به آتشی كیفر خواهید شد كه سوز و گرمایش شعله ور است.
سفكتم دماء حرم الله سفكها
و كرمها القران ثم محمد
شما خونهائی را ریختدید كه خداوند ریختن آنها را حرام كرده بود و قرآن و حضرت محمد آن را حرام ساخته بودند.
الا فابشروا بالنار انكم غدا
لفی سقر حقا یقینا تخلدوا
آگاه باشید بشارت باد شما را به آتشی كه به راستی فردای قیامت در آن جاودانه خواهید بود.
و انی لابكی فی حیاتی علیاخی
علی خیر من بعد النبی سیولد
من در طول دوران زندگانیم بر بردارم و بر بهترین انسانی كه بعد از
پیامبر دیده به جهان می گشاید خواهم گریست.
بدمع غزیر مستهل مكفكف
علی الخلد منی دائما لیس یجمد
با اشك ریزانی كه بر گونه هایم سرازیر است و هیچ گاه خشك نمی شود می گریم
راوی گوید: مردم با صدای بلند ضجه و ناله كرده و زنان موهای خود را پریشان نموده و خاك بر سرشان می ریختند، صورتها را خراشیده و بر آن لطمه می زدند و فریاد و آه و ناله شان بلند بود، مردان می گریستند و ریشهای خود را می كندند و هیچ گاه در كوفه بیش از آن روز مردان و زنان گریان تر دیده نشده بود.